சத்யுகத்தில், ஹிரண்யகசிபு என்கிற அரக்கன் வாழ்ந்து வந்தான். ஆனால் துரதிர்ஷ்டவசமாக, அவர் மிகவும் பேராசையுடன் வளர்ந்து வந்தார். அவர் எப்போதும் நீண்ட ஆயுளுடன் இருக்க வேண்டும் என்பதற்காக வரத்தை பெற விரும்பினார்.
மேலும் இந்த உலகத்தை ஆட்சி செய்ய விரும்பினார். எனவே, அவர் பிரம்மாவின் ஆசீர்வாதத்தைப் பெறவும், பின்வருவனவற்றில் உள்ள வரத்தைப் பெறவும் கடுமையான துறவறத்தை மேற்கொண்டார்.
அதன்படி, மனிதனோ மிருகமோ ஹிரண்யகசிபுவைக் கொல்ல முடியாது. அவரை பகலிலோ இரவிலோ கொல்ல முடியாது. எந்த ஆயுதமும் அவரை கொல்லும் அளவுக்கு சக்தி வாய்ந்ததாக இருக்க கூடாது. அவரை தரையிலோ அல்லது வானத்திலோ கொல்ல முடியாது. அவனது அரண்மனைக்குள்ளும் வெளியிலும் அவரை கொல்ல முடியாது.
இந்த வரத்தை பெற்ற பிறகு, ஹிரண்யகசிபுவின் அட்டூழியங்களுக்கு எல்லையே இல்லாமல் போனது. இறுதியாக, அவர் பல்வேறு அநியாயங்களை செய்ய தொடங்கினார். அவர் விஷ்ணுவை வணங்கியதற்காக தனது சொந்த மகன் பிரஹலாதனைக் கொல்ல துணிந்தார்.
ஒரு நாள், ஹிரண்யகசிபு தன் மகனிடம் கடவுள் எங்கும் நிறைந்திருப்பதை சவால் செய்தபோது, பிரஹலாதன் ஸ்ரீ விஷ்ணுவை அழைத்தார். கடும் கோபம் கொண்ட ஹிரண்யகசிபு, கடவுள் இந்த தூணின் உள்ளே இருக்கிறாரா என்று கேள்வி எழுப்பினார். அந்த தூணில் அடித்தபோது, நரசிம்மர் பெருமான் வெளிப்படுவதைக் கண்டு அதிர்ந்தார்.
பிறகு, பிரம்மாவின் வரத்தை மீறாமல் ஹிரண்யகசிபுவை அழிக்க, விஷ்ணு நரசிம்ம அவதாரம் எடுத்து அவரை வதம் செய்தார். இந்த நாளை தான் புராணப்படி நரசிம்மர் ஜெயந்தியாக அனுசரித்து வருகின்றனர். இந்த நாளில் நரசிம்ம பெருமானை வணங்கி வந்தால், பல நன்மைகள் கிடைக்கும்.