பட்டினத்தார், ஈசனின் அருளால் துறவு பூண்டவர். ஆரம்ப காலங்களில் தனது சொந்த ஊரிலேயே வாழ்ந்து வந்தாலும், அவருக்கு செல்வங்களின் மீது எந்த பற்றும் இருக்கவில்லை. இதனால் அவரது சகோதரியும் அவரது சொத்துக்களை அனுபவித்து வந்தார். ஒருவேளை தனது சகோதரன் மனதை மாற்றிக்கொண்டு மீண்டும் திரும்பி வந்துவிட்டால், சொத்துக்கள் தன்னிடம் இருந்து பறிபோய்விடுமோ என்ற அச்சம் சகோதரியின் மனதில் குடிகொண்டிருந்தது. இதன் காரணமாக, அவர் பட்டினத்தாருக்கு அப்பத்தில் விஷத்தை தடவிக்கொடுத்தார்.
முக்காலமும் உணரும் சக்தியை பெற்றிருந்த பட்டினத்தார், அந்த விஷம் தடவப்பட்ட அப்பத்தை வாங்கிக்கொண்டு, வீட்டின் கூரையில் சொருகி வைத்தார். "தன் வினை தன்னைச் சுடும். ஒட்டு அப்பம் வீட்டைச் சுடும்" என்று கூறியவாறே அங்கிருந்து அகன்றார். அடுத்த கணமே அந்த வீடு மளமளவென தீப்பற்றி எரிந்தது.
அதேபோல், தனது தாயிடம், "அம்மா... நீங்கள் மறைந்ததும் உங்களின் இறுதிச்சடங்குகளைச் செய்ய நான் நிச்சயம் வருவேன்" என்று பட்டினத்தார் வாக்குறுதி அளித்திருந்தார். அதன்படி, தாயின் மறைவு செய்தி கேட்டதும், அவர் உடனடியாக விரைந்து சென்றார். பட்டினத்தார் வருவதற்குள் இறுதிச்சடங்கை முடித்துவிட வேண்டும் என்ற நோக்கில், அவரது உறவினர்கள் அனைவரும் அவசர அவசரமாக சிதையை மூட்டும் பணியில் ஈடுபட்டனர்.
கொள்ளியிடும் தருணத்தில் அங்கு வந்த பட்டினத்தார், சிதை மூட்டுவதற்காக அடுக்கப்பட்டிருந்த காய்ந்த விறகுகளை அகற்றிவிட்டு, பச்சை வாழை மட்டைகளை அடுக்கி, அதன் மேல் தனது தாயின் உடலை படுக்கவைத்தார். பின்னர் தீ மூட்டினார். அவரது ஆன்மீக சக்தியின் காரணமாக, அந்த பச்சை வாழை மட்டைகள் தீப்பற்றிக்கொண்டு மளமளவென்று எரிந்தன. இதை கண்ட ஊராரும் உறவினர்களும் ஆச்சரியத்தில் வாயடைத்துப் போய் நின்றனர். ஆனால், எதை பற்றியும் கவலைப்படாமல் பட்டினத்தார் அங்கிருந்து அமைதியாக அகன்றுவிட்டார். இந்தச் சம்பவங்கள் பட்டினத்தாரின் சித்து வேலைகளையும், துறவு மனப்பான்மையையும் மீண்டும் ஒருமுறை பறைசாற்றின.
