''ஜல்லிக்கட்டு ஒவ்வொரு இடத்திலும் நடத்துவதற்கு ரூ. 2 லட்சத்துக்கு குறையாமல் டெபாசிட் செய்ய வேண்டும். ஜல்லிக்கட்டு நடத்துவோர் பிராணிகள் நல வாரியத்திடம் அனுமதி பெற வேண்டும். அந்தந்த மாவட்ட ஆட்சியரிடம் சுமார் 2 மாதங்களுக்கு முன்னரே ஜல்லிக்கட்டு நடத்த அனுமதி பெற வேண்டும். தமிழக அரசு தேர்வு செய்யும் 129 இடங்களில் மட்டுமே போட்டி நடத்த வேண்டும்'' என்ற நிபந்தனைகளை விதித்து உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகள் ஆர்.வி. ரவிச்சந்திரன், டத்து ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு கடந்த 25ஆம் தேதி தீர்ப்பளித்தது.
தமிழரின் இலக்கியத்தில் ‘கொல்லேறு தழுவல்’ என்று என்று குறிப்பிடப்பட்டு, சித்து சமவெளி நாகரிக காலத்தில் இருந்து தமிழரின் பாரம்பரிய விளையாட்டாக இருந்துவருவது ஜல்லிக்கட்டு. ஆண்டு தோறும் தமிழ்நாட்டின் பல இடங்களிலும் பொங்கலை முன்னிட்டு ஜல்லிக்கட்டு போட்டிகள் நடத்தப்பட்டு வருகிறது. ஜல்லிக்கட்டு என்றாலே அலங்காநல்லூர், பாலமேடு ஜல்லிக்கட்டுப் போட்டிகள்தான் நம் நினைவுக்கு வரும். ஜல்லிக்கட்டு என்றாலே கிராமப்புறங்களில் வீரத்துடன் கூடிய ரசனை பொங்கும். ஜல்லிக்கட்டைக் காண ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் குவிந்து விடுவர்.
ஜல்லிக்கட்டு தமிழரின் பண்பாட்டோடு இணைந்து ஒரு வீர விளையாட்டு. இதில் ஈடுபடுத்தப்படும் காளைகள் துன்புறுத்தப்படுவதாக பிராணிகள் நல வாரியம் கூறுவதும், ஜல்லிக்கட்டு விளையாட்டின் நுணுக்கங்களைப் புரியாமல் உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகள் பிராணிகள் நல வாரியம் கூறுவதை ஏற்றுக்கொண்டு நிபந்தனை விதிப்பதும், தமிழரின் பண்பாட்டில் நீதிமன்றத்தின் அத்துமீறிய தலையீடாகவே தமிழக மக்கள் கருதுகின்றனர்.
கோயில்களில் பிராணிகள் உயிர் பலி கொடுப்பது பற்றி நாடாளுமன்றத்தில் கேள்வி எழுப்பப்பட்ட போது, அது இந்திய மக்களில் பல்வேறு வகுப்பினரின் உணர்வு ரீதியிலான விடயம், அதில் தலையிட முடியாது என்று கூறிய அமைச்சர் ஜெய்ராம் ரமேஷ், ஜல்லிக்கட்டு பற்றி விவாதம் வந்தபோது மட்டும், அது 21வது நூற்றாண்டிற்கு ஒவ்வாத விளையாட்டு என்று கூறினார். அப்போதே தமிழகத்தைச் சேர்ந்த உறுப்பினர்கள், இது எங்களுடைய வீர பண்பாட்டின் வெளிப்பாடு, இதுவும் தமிழ்நாட்டு மக்களின் உணர்வோடு தொடர்புடைய ஒரு பாரம்பரியம்தான். எனவே இதில் மத்திய அரசு தலையிடுதை ஏற்க முடியாது என்று கூறியிருந்தால், அப்போதே மத்திய அமைச்சர் பின்வாங்கியிருப்பார். ஆனால் தமிழ்நாட்டின் மீனவர்களை சிங்கள கடற்படையினர் சுட்டுக்கொல்வதை தடுத்து நிறுத்த முடியாத தமிழ்நாட்டின் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள், நமது பண்பாட்டைக் காக்கவா போராடுவார்கள்?
இந்த நிலையை தமிழர்கள் ஒன்று சேர்ந்து தடுத்த நிறுத்த முற்பட வேண்டும். இல்லையெனில் தமிழரின் வீர விளையாட்டு இல்லாமல் போய்விடும்.
