திருத்தணி என்பது முருகப்பெருமானின் ஆறுபடை வீடுகளில் ஐந்தாவது முக்கிய படைவீடாகும். இந்த கோவிலில் வழங்கப்படும் விபூதியும் சந்தனமும், பக்தர்களின் நம்பிக்கையில், நீண்டகால நோய்கள் மற்றும் சிக்கல்களை தீர்க்கும் புனித அருந்தாக கருதப்படுகின்றன.
திருத்தணி கோவிலில் காணப்படும் காவடி விதி மற்ற இடங்களிலிருந்து தனித்துவமாகும். நீண்ட குச்சியின் ஒரு முனையில் பூக்கள் அணிந்து, மறுபுறத்தில் பூஜை பொருட்கள் கட்டப்பட்ட காவடியை ஏற்றுவது இங்கு உள்ள பழக்கம்.
தமிழ்புத்தாண்டு நாளில், திருத்தணி மலை அடிப்பகுதியில் உள்ள ஆறுமுக சுவாமி கோவிலிலிருந்து, ‘முருகனுக்கு அரோகரா’ என்ற மனப்பாட்டுடன் பக்தர்கள் 1008 பால் குடங்களை எடுத்து, மலைமேலுள்ள முருகப்பெருமானுக்கு அபிஷேகம் செய்தல் ஒரு அதிரடியான காட்சி. மகா சிவராத்திரி திருவிழாவில், 1008 சங்காபிஷேகம் விழா நடைபெறும்.
இங்கு வரும் பக்தர்கள், மூலவர் உட்பட அனைத்து சன்னிதிகளையும் தரிசித்து, அப்புறம் கோவிலில் உள்ள ஆபத்சகாய விநாயகரை வணங்கி ஆசீர்வாதம் பெறுவது வழக்கம். முருகப்பெருமானின் திருப்பாத சின்னத்தை (சடாரி) பக்தர்களின் தலையில் வைத்து ஆசி தருவது திருத்தணிகை கோவிலின் மற்றொரு தனிச்சிறப்பு.
முருகப்பெருமான் கோபம் குறைத்து அருள் தரும் தலமாக இருப்பதால், இங்கு சூரசம்ஹார விழா நடைபெறாது. இதோடு, கிறுத்திகை மற்றும் பிற திருவிழாக்களின் போது, அருகிலுள்ள நவாப் மண்டபத்தில் உள்ள இஸ்லாமியர்கள் வாத்தியம் இசைக்கும் அதுவும் அமைதி மற்றும் சமாதானத்தைக் குறிக்கிறது.
திருவள்ளுவர், திருத்தணிகை முருகப்பெருமானின் அருளைப் பெற்று, தனது ‘திருவருட்பா’ பாடல்களில் இதனை சிறப்பித்துள்ளார்.
