2ஜி அலைக்கற்றை ஒதுக்கீடு முறைகேட்டை நாடாளுமன்றக் கூட்டுக் குழுவை (Joint Parliamentary Committee) அமைத்து விசாரிக்க வேண்டும் என்று கோரி எதிர்க்கட்சிகள் ஒவ்வொரு நாளும் மேற்கொண்ட அமளி துமளியால் இந்தியாவின் நாடாளுமன்ற வரலாற்றில் இதுவரை காணாத அளவிற்கு 23 நாட்கள் இரு அவைகள் இயங்காமலேயே, அடுத்து எப்போது கூடும் என்று அறிவிக்கப்படாமலேயே குளிர்கால கூட்டத் தொடர் முடிந்துள்ளது.
இது நிச்சயம் கவலை கொள்ளத்தக்க விடயம்தான். ஏனெனில் நமது நாட்டை ஜனநாயக நாடு என்று சொல்லிக்கொள்ள இரண்டே இரண்டு விடயங்கள்தான் உள்ளன. ஒன்று, மக்களவை, மாநில சட்டப் பேரவை, உள்ளாட்சி அமைப்புகள் ஆகியவற்றிற்கு 5 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை நடைபெறும் தேர்தல். மற்றொன்று நாடாளுமன்ற, சட்டப் பேரவைகளின் இயக்கமும், அதில் விவாதிக்கப்படும் விடயங்களும்தான். எனவே, ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு ஒரு முறை தேர்தல் நடத்தி, மக்களை ஏமாற்றி வாக்குகளைப் பெற்று, ஆட்சிக்கு வந்த அடிக்கும் கொள்ளையை விவாதம் செய்தே மறைக்க நடக்கும் நாடாளுமன்ற நடவடிக்கை முடங்கிவிட்டதென்றால், இந்தியாவின் ஜனநாயகம் முடங்கிவிட்டது என்றுதானே பொருள்?
நாடாளுமன்றம் செயல்படாமல் முடக்கப்பட்டதால் அரசுக்கு 146 கோடி ரூபாய் இழப்பு ஏற்பட்டுள்ளது என்று கூறி, மிகுந்த பொறுப்புடன் புலம்பியுள்ளார் நாடாளுமன்ற விவகாரத் துறைத் துணை அமைச்சர் பவன் குமார் பன்சால். ஏன் நாடாளுமன்றம் எதிர்க்கட்சிகளால் முடக்கப்பட்டது?
காங்கிரஸ் தலைமையிலான ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணி அரசு, அதன் தொலைத் தொடர்புத் துறையின் மூலம் செய்த 2ஜி அலைக்கற்றை ஒதுக்கீட்டில் நடந்த முறைகேட்டால் அரசுக்கு ரூ.1.76 இலட்சம் கோடி இழப்பு ஏற்பட்டுள்ளது என்பதை மத்திய அரசின் தலைமை கணக்காளர் மற்றும் தணிக்கையாளர் தனது அறிக்கையில் கூறியுள்ளதை விசாரிக்க நாடாளுமன்றக் கூட்டுக் குழு அமைக்க வேண்டும் என்று கேட்டுத்தானே எதிர்க்கட்சிகள் இரு அவைகளையும் இயங்கவிடாமல் செய்தன? ரூ.146 கோடி இழப்பு ஏற்பட்டதற்கு பெரிதும் வருந்தும் மத்திய அரசு, ரூ.1.76 இலட்சம் கோடி இழப்பு ஏற்பட்டிருப்பதற்கு வருந்தியிருந்தால், எதிர்க்கட்சிகளின் கோரிக்கையை ஏற்றுக் கொண்டு நா.கூ.கு. விசாரணைக்கு ஒப்புக்கொண்டிருக்கலாம் அல்லவா?
சோனியாஜியின் ஜனநாயக அக்கறை!
FILE
ஒவ்வொரு நாளும் அமளியில் ஈடுபட்டு, அவையின் முழுக்காலத்தையும் வீண்டித்துவிட்டார்கள் என்று காங்கிரஸ் தலைவி சோனியாஜி மிகவும் வருந்தியுள்ளார். “ஊழல் பற்றி காங்கிரஸ் கட்சிக்கு யாரும் புத்திமதி சொல்ல வேண்டியதில்லை” என்று பாரதிய ஜனதா கட்சிக்கும் குறிப்பாக பதில் கூறியுள்ளார்.
இதில் கவனிக்கத்தக்க விடயம் யாதெனில் 2ஜி அலைக்கற்றை ஒதுக்கீடு தொடர்பாக (முன்னாள்) அமைச்சர் ஆ.இராசா கடைபிடித்த ‘கொள்கை’யை உருவாக்கியபோது ஆட்சியில் இருந்தது பாரதிய ஜனதா கட்சித் தலைமையிலான தேசிய முற்போக்குக் கூட்டணியே. அந்தக் கொள்கையை பயன்படுத்தி அவர்கள் ஆட்சிக் காலத்திலும் 2ஜி அலைக்கற்றை ஒதுக்கீடு (எந்த கட்டணமும் பெறாமல் உரிமம் வழங்கப்பட்டதென்று இராசா எதிர்க்குற்றம் சாற்றுகிறார்) இதோபோல் முறைகேடாக செய்யப்பட்டுள்ளது. அதனால்தான் ‘எல்லாம் அறிந்த’ தமிழக முதல்வர் கருணாநிதி கூட, 2001ஆம் ஆண்டிலிருந்தே விசாரணை நடத்தினால் அதற்குத் தாங்கள் தயார் என்று கூறியுள்ளார்!
அதுமட்டுமின்றி, உச்ச நீதிமன்றத்தின் உத்தரவிற்கிணங்க மத்திய அரசு நியமித்துள்ள ஓய்வு பெற்ற நீதிபதி சிவராஜ் வி. பட்டீல் தலைமையில் அமைக்கப்பட்ட விசாரணை ஆணையத்தின் வரையறை கூட 2001 முதல் 2009வரை 2ஜி அலைக்கற்றை ஒதுக்கீடு முறையாக செய்யப்ட்டுள்ளதா என்பதை விசாரிப்பதே என்பதையும் கருத்தில் கொள்ளவேண்டும்.
ஆனால் இதற்கும் கூட காங்கிரஸ் உடன்படவில்லை என்பதுதான் அந்தக் கட்சித் தலைமையின் ‘தூய்மை’ பற்றிய ஐயத்தை எழுப்புகிறது. நாடாளுமன்றக் கூட்டுக் குழு விசாரணையை தவிர்ப்பதற்கு சோனியாஜி கூறியுள்ள காரணங்கள் மிகவும் சுவராஸ்யமானவை.
“எங்கள் அரசிற்கு மறைப்பதற்கு ஏதுமில்லை. எங்களுடைய அரசு அஞ்சுவதற்கும் ஏதுமில்லை. நாடாளுமன்றத்தின் பொதுக் கணக்குக் குழு மற்றும் மத்திய புலனாய்வுக் கழகம் (சிபிஐ) போன்ற மதிப்பு வாய்ந்த பொது அமைப்புகள் உதாசீனப்படுத்தப்படுகிறது என்பதே எங்களது கவலையாகும்” என்று சோனியாஜி கசிந்துருகியுள்ளார்.
ம.பு.க. சுதந்திரமாக இயங்குகிறதா?
நாடாளுமன்றத்தின் பொதுக் கணக்குக் குழு (Public Accounts committee -PAC), மத்திய அரசின் தலைமை கணக்காளர் மற்றும் தணிக்கையாளர் அளித்த அறிக்கையை ஆராயவும், அதன் மீது கேள்வி எழுப்பவும்தான் உரிமை கொண்டதே தவிர, அதனால் எவரையும் விசாரணைக்கு உட்படுத்த முடியாது. அதனால்தான் எதிர்க்கட்சிகள் அனைத்தும் நா.கூ.கு. விசாரணைக்கு அழுத்தமாகக் கோரிக்கை விடுக்கின்றன.
2002ஆம் ஆண்டில் பங்குச் சந்தை ஊழல் வெடித்த நிலையில், அது தொடர்பான விசாரணையை மிகச் சிறப்பாக நடத்தி முடித்து, பங்குச் சந்தை ஒழுங்குப்படுத்தப்பட வேண்டியதன் அவசியத்தை வலியுறுத்தி அறிக்கை அளித்ததால்தான் இன்றைக்கு அங்கு அது ஓரளவிற்காவது முறையாக இயங்கிக்கொண்டிருக்கிறது. ஆனால், போபர்ஸ் பீரங்கி ஊழல் குற்றச்சாற்று பெரிதானபோது, அதனை மறைக்கும் நோக்குடன் (அப்போது காங்கிரஸ் கட்சிக்கு மக்களவையில் 405 உறுப்பினர்கள் இருந்தனர்) தனது கட்சியை சேர்ந்தவரையே தலைவராக்கி, கேலிக்கூத்தான ஒரு விசாரணையை நடத்தி, போபர்ஸ் பீரங்கி வாங்கியதில் இடைத் தரகரும் இல்லை, தரகும் கொடுக்கப்படவில்லை என்று சாதித்து ஒரு அறிக்கை அளித்தது. ஆனால் இன்றைக்கு அந்த அளவிற்கு உண்மையை கொன்று புதைக்கும் மிருக பலம் தங்களுக்கு இல்லை என்பதால், நா.கூ.கு.அமைக்க அஞ்சுகிறது காங்கிரஸ்.
மத்திய புலனாய்வுக் கழகம்தான் விசாரிக்கிறதே என்று கேள்வி எழுப்புகிற சோனியாஜி, மதிப்புமிக்க அந்த அமைப்பை சிறுமைபடுத்துவதா என்று கேட்கிறார். இந்தியாவின் முதன்மை புலனாய்வு அமைப்பாகத் திகழும் ம.பு.க.வை பயன்படுத்தித்தானே போபர்ஸ் பீரங்கி பேரத்தில் 70 மில்லியன் டாலர்கள் (தெரிந்த விவரம் இவ்வளவுதான்) தரகுப் பணம் பெற்ற தன்னுடைய உறவினரான ஓட்டோவியோ குட்ரோக்கியை தப்ப விட்டார் சோனியாஜி?
போபர்ஸ் பீரங்கி விற்பனை ஒப்பந்தத்தில் இடைத் தரகரை அனுமதிப்பதில்லை என்று சுவீடன், இந்திய அரசுகள் ஒப்புக்கொண்டல்லவா அதற்கான விற்பனை ஒப்பநதம் செய்யப்பட்டது? அவ்வாறிருக்க தரகர்களும், தரகுப் பணமும் கைமாறியதுதானே அந்த ஊழல் விசாரணையில் வெடித்த உண்மைகள்? ஆனால் போபர்ஸ் பீரங்கி பேர ஊழலின் முதன்மையான குற்றவாளியான ஒட்டோவியோ குட்ரோக்கியை தப்ப வைப்பதற்காகவே, நேரடி ஆவணங்களை நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்வதற்கு பதிலாக, நகல்களை தாக்கல் செய்து வழக்கை தள்ளுபடி செய்ய வழிவகுத்தது ம.பு.க.! இது இந்தியா மட்டுமின்றி, உலகம் அறிந்த உண்மையாயிற்றே.
போபர்ஸ் பீரங்கி பேரத்தில் நடந்த ஊழலை விசாரிக்க சுவீடன் அரசால் நியமிக்கப்பட்ட தலைமை புலனாய்வு அதிகாரி இந்தியா வந்திருந்தபோது, இரண்டு விடயங்களைக் கூறினார். ஒன்று, இந்த ஊழல் தொடர்பாக சோனியாஜி விசாரிக்கப்படாதது ஏன்? மற்றொன்று, தாங்கள் நேரடியான ஆவணங்களை தர முன்வந்தும் ம.பு.க. அதிகாரிகள் குழு நகலை மட்டும் தாருங்கள் என்று கேட்டுப் பெற்றுவந்தது ஏன்? என்பதே. அப்படிப்பட்ட அப்பழுக்கற்ற அமைப்பதாகத்தான் ம.பு.க. இன்றைக்கு உள்ளது. இது ம.பு.க.வின் அமைப்பு ரீதியிலான குறைபாடு அல்ல. மாறாக, அது ஆட்சியாளர்களின் கட்டுப்பாட்டிற்கு உட்பட்ட கருவியாக பல முறை ஆட்டுவிக்கப்பட்டுள்ளது என்பதே மறுக்க முடியாத உண்மையாகும்.
எனவே, இன்னும் 4 ஆண்டுகள் ஆட்சியில் இருக்கப்போகிறோம் என்கிற துணிச்சலில்தான், இதனை ம.பு.க. விசாரிக்க வேண்டும், அதனை சிறுமைப்படுத்தாதீர்கள் என்று சோனியாஜி உருகுகிறார். 2ஜி அலைக்கற்றை முறைகேடு குறித்து கடந்த ஆண்டு அக்டோபரில் வழக்குப் பதிவு செய்த ம.பு.க. 14 மாதங்கள் கழித்துதானே இந்த முறைகேடுகளுக்குக் காரணமான ஆ.இராசா, அவருடைய துறை அதிகாரிகளின் வீடுகள், அலுவலகங்களில் சோதனை நடத்தியுள்ளது! இதிலிருந்து புரியவில்லையா அது எப்படி செயல்படும் என்று? அது நேர்த்தியாக செயல்பட அனுமதிக்கப்பட்ட புலனாய்வு அமைப்பாக இருந்தால், உச்ச நீதிமன்றத்தின் கண்காணிப்பின் கீழ் அதன் புலனாய்வு நடைபெற வேண்டும் என்ற வழக்கு தொடரப்பட்டிருக்குமா?
ஆனால், சோனியாஜியின் நம்பிக்கை ஆட்சி அதிகாரத்தில் இருக்கிறது. அதை வைத்து இந்த மெகா ஊழலை மறைத்துவிடலாம் என்று நினைக்கிறார். ஊழல் பற்றி உலக அளவில் ‘ஞானம்’ பெற்றுள்ள சுப்ரமணிய சுவாமி, 2ஜி அலைக்கற்றை ஊழலில் பெற்ற ரூ.60,000 கோடி லஞ்சப் பணத்தில் சோனியாஜியின் தங்கைகளுக்குத்தான் 60 விழுக்காடு - அதாவது ரூ.36,000 கோடி சென்றுள்ளது என்று கூறியுள்ளார். இதனை அவர் ஊடகங்களில் வெளிப்படையாகவே தெரிவிக்கிறார். ஆனால் காங்கிரஸ் தலைவி சோனியாஜி அவர் மீது வழக்கு எதையும் தொடரவில்லையே ஏன்?
முன்னாள் பிரதமர் இந்திரா காந்தி படுகொலையில் சோனியாஜிக்கு தொடர்புள்ளது என்று அடிக்கடி சுப்ரமணியம் சுவாமி குற்றம்சாற்றி வருகிறார் (இதே குற்றச்சாற்றை இராஷ்ட்ரிய சுயம் சேவக் சங்கி்ன் (ஆர்.எஸ்.எஸ்.) முன்னாள் தலைவர் கே.எஸ்.சுதர்சனமும் கூறியுள்ளார்). ஆனால் சுப்ரமணியம் சுவாமியின் எந்தக் குற்றச்சாற்றிற்காகவும் அவர் மீது வழக்கு போடவோ, மறுத்து அறிக்கை விடுவோ தயங்குகிறார் சோனியாஜி.
எனவே, இந்த நாட்டை உலுக்கிய முதல் ஊழலான போபர்ஸ் ஊழலையும், அதில் சோனியா குடும்பத்திற்கு உள்ள உறவையும் நினைத்துப் பார்க்கையில், இப்போத வெடித்துள்ள 2ஜி-க்கும் சோனியாஜிக்கும் தொடர்பு இல்லாமல் இவ்வளவு பெரிய ஊழல் நடந்திருக்காது என்றே கருத வேண்டியுள்ளது.
ஆனால், பெருவாரியான ஊடகங்கள் இந்த ஊழலின் நாயகனாக இராசாவை மட்டும் பெரிதாக்கிக் காட்டி காங்கிரஸின் கையை மறைக்கப் பார்பதுதான் தெரியாமல் நடக்கிற வேலையா? அல்லது இராசாவோடு அதனை புதைத்துவிட செயப்படும் சதியா என்பது புரியவில்லை.
