அறிமுக நாயகன் அஸ்வின் சேகர், அர்ச்சனா, பிரபு, குஷ்பூ, ஸ்ரீமன், மயில்சாமி, எஸ்.வி. சேகர் நடிப்பில் கே.எஸ். செல்வராஜ் ஒளிப்பதிவில் ராஜேஷ் வைத்யா இசையில் கே.ஆர். உதயசங்கர் இயக்கியுள்ள படம். தயாரிப்பு கமர்ஷியல் கிரியேஷன்ஸ்.
கடத்தப்பட்ட பெண்ணைக் காப்பாற்ற போராடும் இளஞைன் என்கிற ஒரு வரிக்கதையை ஒரு படமாக்கியிருக்கிறார்கள். கைக்குட்டை செய்யுமளவிற்கு நூலை எடுத்துக் கொண்டு பதினாறு முழுப் புடவை நெய்து கொடுத்திருக்கிறார் இயக்குநர். இதுவும் ஒரு திறமைதான்.
webdunia photo
WD
படத்தின் ஆரம்பம் அஸ்வின் சேகர், அர்ச்சனா மோதல், காதல், சீண்டல், சிணுங்கள் என்று கலகலப்பாக நகர்கிறது. திடீரென்று கதைக்களம் இடம் மாறி மலேஷியா செல்கிறது. களம் இடம் மாறுவது மட்டுமல்ல கதைத்தளமும் தடம் மாறிவிடுகிறது. கலகலப்பான காதல் கதையோ என்று நினைத்தால் த்ரில்லராக நிறம் மாறுகிறது.
குஷ்பூவை ஸ்ரீமன் குழுவினர் கடத்திக் கொண்டு போய் ஓர் அறையில் வைத்து "அது எங்கே.. அதை எங்கே வச்சிருக்கான் உன் புருஷன்" என்று மிரட்டுகிறார்கள். அடித்து உதைத்து துன்புறுத்துகிறார்கள்.
பின்னர் குஷ்புவின் மகனையும் கடத்துகிறார்கள். குஷ்புவின் கணவன் இருக்குமிடத்தைக் கேட்டு டார்ச்சர் செய்கிறார்கள்.
இந்நிலையில் தனியறையில் சிக்கிக் கொண்டுள்ள குஷ்பூ... ஏதோ ஒரு செல் நம்பருக்கு தொடர்பு கொள்ள அது அஸ்வின் கையிலுள்ள செல்போனுக்குப் போக தன் நிலையைக் கூறி காப்பாற்றும்படி கெஞ்சுகிறார். ஆரம்பத்தில் அசால்ட்டாக இருக்கும் அஸ்வின்.. பிறகு காப்பாற்ற களத்தில் இறங்குகிறார். எப்படிக் காப்பாற்றுகிறார் என்பதுதான் க்ளைமேக்ஸ்.
எதற்காக குஷ்பூவைக் கடத்துகிறார்கள். அவர்கள் கேட்கும் அது என்ன என்கிற முடிச்சை தாமதமாகவே அவிழ்க்கிறார்கள். ஸ்ரீமன் ஒரு முன்னாள் போலிஸ் அதிகாரி. அவர் கையூட்டு பெற்றதை காட்டிக் கொடுத்தவரை சுட்டுக் கொள்கிறார். அதை வீடியோ கேமராவில் ரகசியமாகப் படம் பிடிக்கிறார் வேணு அரவிந்த். வேணுதான் குஷ்பூவின் கணவர். வீடியோ ஆதாரத்தை கேட்டுத்தான் ஸ்ரீமன் நடத்தும் மிரட்டல் கடத்தல் நாடகங்கள்.
படத்தில் அஸ்வின் பாடல் காட்சிகளில் சுறுசுறுப்பான இளைஞனாக ஆடுகிறார். இதில் அப்பாவை மிஞ்சிடும் பிள்ளையாகத் தெரிகிறார். சண்டைக் காட்சிகளில் விறுவிறுப்பு காட்டுகிறார். தோற்றம் வளர்ச்சிக்கு கை கொடுக்கும். முதல் படத்தில் நடிப்பை வெளிப்படுத்த பிரமாதமான வாய்ப்பு இல்லை என்றாலும் தன் உடல் எடையைக் குறைத்து கதாபாத்திரங்களின் எடையைக் காட்டி நடிக்க முடிவெடுத்தால் அஸ்வினுக்கு எதிர்காலம் காத்திருக்கிறது.
அர்ச்சனா பாவம்... அச்சச்சோ சொல்லத் தோன்றுகிறது. கறிவேப்பிலையாகப் பயன்படுத்தியிருக்கிறார்கள்.
குஷ்பூ பயப்படுகிறார். நடுங்குகிறார். பீதியடைகிறார். கெஞ்சுகிறார். அவ்வளவுதான். மலேசிய போலிசாக வரும் பிரபு கொஞ்ச நேரம் வந்தாலும் மிடுக்கு காட்டி விட்டுப் போகிறார். ஸ்ரீமன் வில்லனாக மாறி வித்தியாசம் காட்டுகிறார்.
காரைத் தொலைத்துவிட்டு பல குரலில் பேசிப் புலம்பித் திரியும் மயில்சாமியின் காமெடி சிரிப்பூட்டுகிறது. அதை அழுத்தமாக பயன்படுத்தியிருந்தால் சிரிப்பு சிறப்பாக வந்திருக்கும்.
ராஜேஷ் வைத்யாவின் இசை எல்லாமும் கலந்துகட்டி வருகிறது. புதியவர் என்பதை நம்ப முடியாத அளவுக்கு சில மெட்டுகளில் அனுபவ முத்திரை தெரிகிறது.
நம்மை மலேசியாவுக்கு அழைத்துச் சென்று சுற்றிக் காட்டும்படி அமைந்துள்ளது கே.எஸ். செல்வராஜின் ஒளிப்பதிவு.
தம்மாத்தூண்டு கதையை எடுத்துக் கொண்டு லாஜிக் பார்க்காத வகையில் மேஜிக் கதையொன்றைச் சொல்லியிருக்கிறார் இயக்குநர். கேள்விகள் நிறைய இருந்தாலும் பார்க்கும்போது கேட்கவிடாமல் கதையை நகர்த்துவதில் வேகம் காட்டியிருப்பதுதான் இயக்குநரின் திறமை. வேகம் காட்டிய அளவில் லாஜிக், நகாசு வேலைகளில் விவேகமும் காட்டியிருந்தால் வேகம் மீது மோகம் வந்திருக்கும்.
தடன் மகனை நாயகனாக்குவது என்கிற நோக்கில் படமெடுக்காமல் ஒரு கதையில் தன் மகனுக்கு ஒரு கதாபாத்திரம் என்ற அளவில் மட்டும் அஸ்வினைப் பயன்படுத்தியிருப்பது தயாரிப்பாளர் எஸ்.வி. சேகரின் பெருந்தன்மை.
கேள்விகள் இருக்கலாம். ஆனால் படத்தில் வேகம் இருப்பதை ஒப்புக் கொள்ள வேண்டும்.
