இறைவனுக்கு அருவம், அருவுருவம், உருவம் என 3 வடிவங்கள் உள்ளன. அவற்றுள் அருவம் கண்ணுக்கு புலப்படாதது. அருவுருவம் கண்ணுக்கு புலப்பட்டாலும் அது மருவி நிற்கும் தன்மையினைக் கொண்டதாகும். உருவம் என்பது கண்ணால் கண்டு மனதால் இரசிக்கக் கூடியதானது. உருவமற்ற இறைவன் உயிர்கள் மீது கொண்ட கருணையின் காரணமாக உருவம் தாங்கி வருகிறான். அதில் இறைவன் அறிவே சொரூபமாக காட்சியருளும் கோலமே குமரக்கடவுளின் கோலமாகும்.
அறிவு என்றுமே முதிர்ச்சியடையாது என்பதைக் காட்டவே முருகன் என்றும் இளமையாக காட்சித் தருகிறான். சிவெபெருமானின் நெற்றிக்கண்ணிலிருந்து தோன்றியவன் முருகப்பெருமான். சிவபெருமானுக்கு சத்யோஜாதம், வாமம், அகோரம், தத்புருஷம், ஈசானம் என்று ஐந்து முகங்கள் உண்டு. ஆறாம் முகமாக அதோ முகமும் சிறப்பாகக் கூறப்படுதுண்டு. இந்த ஆறு முகங்களுமே முருகனுக்கு ஆறுமுகங்களாக விளங்குவன ஆகும்.
முருகக் கடவுள் அறிவின் ஆதாரமாக விளங்குபவன். அதனால் உடலுள் உள்ளஆறு ஆதாரச் சக்கரங்களை முன்னிருத்தி முருகனுக்கு எல்லாமே ஆறு என்ற எண்ணின் அடிப்படையில் பூஜாமுறைகள் இருக்கும். ஆறாம் திதியான சஷ்டி, ஆறு கார்த்திகைப் பெண்கள், சரவணபவ என்ற ஆறெழுத்து மந்திரம், ஆறுபடைவீடுகள் என முருகனின் வழிபாடுகள் யாவும் 6 என்ற எண்ணினைக் குறிப்பன.